Б'е - не значыць кахае!

Існуюць рэчы, пра якія не прынята казаць у нашым грамадстве. Бо сорамна, страшна, бязвыхадна. Таму што пакаленнямі прывівалася менавіта такая мадэль адносін, а патыліцу дагэтуль лічыцца надзейным сродкам перадачы досведу ад аднаго з бацькоў да дзіцяці. Б'е - значыць кахае, сцвярджалі яшчэ нашы бабулі.

"Усе шчаслівыя сем'і шчаслівыя аднолькава, кожная няшчасная сям'я нешчаслівая па-свойму", - яшчэ ў ХІХ стагоддзі пісаў Леў Талсты. Але час уносіць свае карэктывы ў многія вялікія ісціны. Сёння няшчасці шматлікіх сем'яў разгортваюцца па адным сцэнары: муж п'е і б'е, жонка - трывае.

Чамусьці лічыцца, хатні гвалт - прыкмета маргінальных, так званых няшчасных ячэек грамадства, спадарожнікамі якіх з'яўляюцца алкаголь і наркотыкі. Сапраўды, пад уздзеяннем пар спіртнога значна прасцей перайсці грань і пачаць даказваць сваю правасць кулакамі, спаганяючы агрэсію на больш слабым партнёра або дзіцяці. Але і знешне шчасныя, паспяховыя мужчыны могуць паводзіць сябе дзіка. Усмешлівыя і прыязныя менеджэры, лаяльныя кіраўнікі, надзейныя прыяцелі ў офісах і сяброўскіх кампаніях, у хатнім коле яны ператвараюцца ў сапраўдных дэспатаў, адыгрываючыся на чальцах сям'і за кожную няўдачу на працы ці спаганяючы дрэнны настрой. Быць можа, яны і самі выхоўваліся ў такой жа атмасферы і проста не ўяўляюць, што можна інакш будаваць адносіны з жонкай і выхоўваць дзіця перакананнем, а не біццём? Дзіўна і ў той жа час страшна, што зараз ужо яны, рыхтуючыся стаць бацькамі, плануюць працягнуць сямейныя "традыцыі выхавання", лічачы іх адзіна дакладнымі. Замкнёнае, заганнае кола, разарваць які зусім няпроста. І добра, калі ўсё абмяжуецца грозным тонам, нахмуранымі бровамі ці лёгкім плясканнем для ўзмацнення эфекту ад натацыі - на справе ж можа дайсці да сур'ёзных траўмаў, таму што "трэба тры шкуры садраць, каб зразумеў".

Хатняе насілле – праблема распаўсюджаная, і, нажаль, рашэнню яе мяшаюць самі жанчыны, гатовыя трываць здзекі, знявагі, пабоі гадамі, а то і дзесяцігоддзямі. Чым бы яны не кіраваліся - стэрэатыпам "б'е - значыць кахае" або бояззю расправы - жанчыны, якія падвяргаюцца бытавому гвалту, павінны разумець, што ад іх патрабуецца ўсяго адзін рашучы крок для таго, каб пазбавіць сябе і дзяцей ад пакут.

У такой сітуацыі выйсце адно - бегчы. І чым хутчэй, тым лепей. Не чакаючы фізічнага гвалту, нервовых зрываў і поўнага знішчэння ўласнай асобы. Не баяцца, звяртацца па дапамогу, сыходзіць, нават калі ў сям'і ёсць дзеці і вы ўсё поўнасцю залежыце ад мужчыны. Адыходзіць, таму што выправіць немагчыма, а жорсткасць будзе з часам толькі нарастаць.

Калі Вы сталі ахвярай ці сведкам хатняга гвалту, не чакайце трагедыі!

Дапамога ў вырашэнні псіхалагічных праблем ажыццяўляецца ананімна.

У цяжкіх жыццёвых сітуацыях, калі Вам здаецца, што Вы ў тупіку і не знаходзіце выйсця,

 Тэлефануйце, ВАМ ДАПАМОЖУЦЬ!

 Арганізацыі куды Вы можаце звярнуцца па дапамогу:

  1. Тэлефон «Даверу» ДУ «Івацэвіцкі ТЦСАН» +375 (33) 684 21 32 (кругласутачна)
  2. Псіхолаг УАЗ «Івацэвіцкая ЦРБ» 9 03 18
  3. Праваахоўныя органы 102
  4. Тэлефон Даверу па Брэсцкай вобласці 80162 25 57 27
  5. Рэспубліканская "Дзіцячая тэлефонная лінія", тэл. 8-801-100-1611

Друкаваць

Кансоль адладкі Joomla!

Сесія

Вынікі прафілявання

Выкарыстанне памяці

Запыты да базы дадзеных